би съвпаднал

Речник на българския език

1. би съвпаднал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би съвпаднал е производна форма на съвпадна (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би съвпаднал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би съвпаднал е производна форма на съвпадна (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).