би съвкупил

Речник на българския език

1. би съвкупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би съвкупил е производна форма на съвкупя се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би съвкупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би съвкупил е производна форма на съвкупя се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).