би самоутвърдила

Речник на българския език

1. би самоутвърдила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би самоутвърдила е производна форма на самоутвърдя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би самоутвърдила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би самоутвърдила е производна форма на самоутвърдя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).