би саморазтурило

Речник на българския език

1. би саморазтурило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би саморазтурило е производна форма на саморазтуря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би саморазтурило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би саморазтурило е производна форма на саморазтуря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).