би самонавила

Речник на българския език

1. би самонавила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би самонавила е производна форма на самонавия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би самонавила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би самонавила е производна форма на самонавия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).