би разпоредил

Речник на българския език

1. би разпоредил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разпоредил е производна форма на разпоредя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разпоредил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разпоредил е производна форма на разпоредя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).