би разлютвал

Речник на българския език

1. би разлютвал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разлютвал е производна форма на разлютвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разлютвал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разлютвал е производна форма на разлютвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).