би разлюбил

Речник на българския език

1. би разлюбил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разлюбил е производна форма на разлюбя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разлюбил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разлюбил е производна форма на разлюбя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).