би разлепил

Речник на българския език

1. би разлепил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разлепил е производна форма на разлепя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разлепил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разлепил е производна форма на разлепя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).