би прокънтяло

Речник на българския език

1. би прокънтяло — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би прокънтяло е производна форма на прокънтя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би прокънтяло — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би прокънтяло е производна форма на прокънтя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).