би притулил

Речник на българския език

1. би притулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би притулил е производна форма на притуля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би притулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би притулил е производна форма на притуля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).