би понаплюнчило

Речник на българския език

1. би понаплюнчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би понаплюнчило е производна форма на понаплюнча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би понаплюнчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би понаплюнчило е производна форма на понаплюнча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).