би поизпъчило

Речник на българския език

1. би поизпъчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би поизпъчило е производна форма на поизпъча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би поизпъчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би поизпъчило е производна форма на поизпъча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).