би позвънил

Речник на българския език

1. би позвънил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би позвънил е производна форма на позвъня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би позвънил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би позвънил е производна форма на позвъня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).