би поверил

Речник на българския език

1. би поверил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поверил е производна форма на поверя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поверил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поверил е производна форма на поверя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).