би опълчило

Речник на българския език

1. би опълчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би опълчило е производна форма на опълча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би опълчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би опълчило е производна форма на опълча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).