би облъчил

Речник на българския език

1. би облъчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би облъчил е производна форма на облъча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би облъчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би облъчил е производна форма на облъча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).