би облепил

Речник на българския език

1. би облепил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би облепил е производна форма на облепя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би облепил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би облепил е производна форма на облепя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).