би обезпрашил

Речник на българския език

1. би обезпрашил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би обезпрашил е производна форма на обезпраша (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би обезпрашил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би обезпрашил е производна форма на обезпраша (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).