би наумил

Речник на българския език

1. би наумил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би наумил е производна форма на наумя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би наумил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би наумил е производна форма на наумя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).