би нарекло

Речник на българския език

1. би нарекло — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би нарекло е производна форма на нарека (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би нарекло — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би нарекло е производна форма на нарека (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).