би набучил

Речник на българския език

1. би набучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би набучил е производна форма на набуча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би набучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би набучил е производна форма на набуча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).