би маниерничило

Речник на българския език

1. би маниерничило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би маниерничило е производна форма на маниернича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би маниерничило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би маниерничило е производна форма на маниернича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).