би коренувал

Речник на българския език

1. би коренувал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би коренувал е производна форма на коренувам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би коренувал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би коренувал е производна форма на коренувам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).