би имплодирал

Речник на българския език

1. би имплодирал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би имплодирал е производна форма на имплодирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би имплодирал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би имплодирал е производна форма на имплодирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).