би изумило

Речник на българския език

1. би изумило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изумило е производна форма на изумя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изумило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изумило е производна форма на изумя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).