би изсулил

Речник на българския език

1. би изсулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изсулил е производна форма на изсуля се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изсулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изсулил е производна форма на изсуля се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).