би изклинил

Речник на българския език

1. би изклинил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изклинил е производна форма на изклиня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изклинил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изклинил е производна форма на изклиня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).