би издирил

Речник на българския език

1. би издирил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би издирил е производна форма на издиря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би издирил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би издирил е производна форма на издиря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).