би изгонил

Речник на българския език

1. би изгонил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изгонил е производна форма на изгоня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изгонил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изгонил е производна форма на изгоня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).