би доугоила

Речник на българския език

1. би доугоила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би доугоила е производна форма на доугоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би доугоила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би доугоила е производна форма на доугоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).