би доизрекло

Речник на българския език

1. би доизрекло — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би доизрекло е производна форма на доизрека (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би доизрекло — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би доизрекло е производна форма на доизрека (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).