би белил

Речник на българския език

1. би белил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би белил е производна форма на беля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би белил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би белил е производна форма на беля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).