бил съм сполучил

Речник на българския език

1. бил съм сполучил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм сполучил е производна форма на сполуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).