бил съм просветлил

Речник на българския език

1. бил съм просветлил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм просветлил е производна форма на просветля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).