бил съм прокобил

Речник на българския език

1. бил съм прокобил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм прокобил е производна форма на прокобя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).