бил съм позахабил

Речник на българския език

1. бил съм позахабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм позахабил е производна форма на позахабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).