бил съм назобил

Речник на българския език

1. бил съм назобил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм назобил е производна форма на назобя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).