бил спотулвал

Речник на българския език

1. бил спотулвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил спотулвал е производна форма на спотулвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).