бил си притулил

Речник на българския език

1. бил си притулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си притулил е производна форма на притуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).