бил си похабил

Речник на българския език

1. бил си похабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си похабил е производна форма на похабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).