бил си понабрулил

Речник на българския език

1. бил си понабрулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си понабрулил е производна форма на понабруля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).