бил си погонил

Речник на българския език

1. бил си погонил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си погонил е производна форма на погоня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).