бил си облакътил

Речник на българския език

1. бил си облакътил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си облакътил е производна форма на облакътя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).