бил самопоканил

Речник на българския език

1. бил самопоканил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самопоканил е производна форма на самопоканя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).