бил притулил

Речник на българския език

1. бил притулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил притулил е производна форма на притуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).