бил пощурил

Речник на българския език

1. бил пощурил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пощурил е производна форма на пощуря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).