бил пощил

Речник на българския език

1. бил пощил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пощил е производна форма на пощя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).