бил понаплюнчил

Речник на българския език

1. бил понаплюнчил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понаплюнчил е производна форма на понаплюнча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).