бил позахабил

Речник на българския език

1. бил позахабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позахабил е производна форма на позахабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).